Orlando

Instrukcje diagnostycznej kontroli systemowej

Poniżej przedstawiono zarys instrukcji z zakresu informacji ogólnych i 14-krokową weryfikację systemową włączoną do procedury Diagnostyczna kontrola systemowa - Pojazd.

Łącze do Diagnostyka oparta na strategii podano jako zarys metod diagnozowania pojazdu przez technika.

Zapewnione jest łącze do instrukcji Diagnostycznej kontroli systemowej. Niniejsza część zawiera zarys instrukcji i przykładów z zakresu informacji ogólnych i 14-krokową weryfikację systemową włączoną do procedury Diagnostyczna kontrola systemowa - Pojazd. Przykłady w niniejszym dokumencie mają na celu przekazanie technikom ogólnej idei, do czego odnoszą się czynności testu. Nie mają one przedstawiać wszystkich możliwych warunków i sytuacji.

Kroki diagnostycznej kontroli systemowej są ułożone według ważności, aby kierować do odpowiedniej procedury diagnostycznej, która rozwiąże problem klienta. Istnieje wiele sposobów określenia ważności diagnozownia problemu w pojeździe. Niektóre awarie mogą nieść za sobą objawy w obszarach nie powiązanych z awarią. Za pomocą przykładu z diagnostycznej kontroli systemowej technik po odczycie kodów DTC jest zobowiązany do sprawdzenia, czy są obecne wewnętrzne awarie wydajności elektronicznych modułów sterujących. Ważne jest, aby wszystkie problemy wewnętrzne wydajności zostały rozpatrzone przed kontynuacją diagnostycznej kontroli systemowej. Rozpatrywanie innych kodów DTC nic nie da, ponieważ mogą być generowane przez wewnętrzną awarię modułu sterującego. Jeśli obecna jest awaria, przeprowadzenie procedury diagnostycznej awarii prawdopodobnie rozwiąże problem dostrzeżony przez klienta i bardzo możliwe, że wyeliminuje inne kody DTC, które mogą być generowane.

Nie muszą być przeprowadzone wszystkie kroki diagnostycznej kontroli systemowej. Diagnostyczna kontrola systemowa stanowi próbę ustalenia ważności kroków testowych, poczynając od awarii o najwyższym priorytecie. Technik powinien następnie przejść do innego dokumentu w celu przeprowadzenia faktycznej diagnostyki lub naprawy. Strategia polega na naprawie awarii wyższego poziomu, które mogą być przyczyną innych objawów na poziomie części składowych lub układów. Ponadto, diagnostyczna kontrola systemowa może być stosowana wyłącznie do jednej awarii naraz. Jeśli są obecne inne awarie, technik musi przeprowadzić diagnostyczną kontrolę systemową dla każdego problemu, aż zostaną rozwiązane wszystkie problemy klienta.

Po zakończeniu naprawy strategia diagnostyczna firmy General Motors polega zawsze na tym, aby technik sprawdził, czy problem klienta został naprawiony. Ma to na celu zapobieżenie zwrotom do naprawy i wzmocnienie satysfakcji klienta w kontaktach z dystrybutorem. Z tego względu podano łącze do procedury Weryfikacja diagnostyczna naprawy dla techników, mającej na celu sprawdzenie, czy problem klienta został naprawiony.

Przy przygotowywaniu informacji serwisowych przez firmę General Motors czynione są pewne założenia. Obejmują one następujące obszary, które przyjmuje się jako oczywiste:

1. SPRAWDZENIE ZGŁOSZENIA KLIENTA--Ten krok ma na celu uzyskanie od klienta jak największej liczby informacji. Czy w pojeździe zamontowano dodatkowe wyposażenie niefabryczne lub zamienniki części? Kiedy pojawia się stan zakłócenia? Gdzie pojawia się stan zakłócenia? Jak długo ten stan trwa? Jak często ten stan się pojawia? Przejrzeć historię serwisową pojazdu pod kątem poprzednich napraw, co mogłoby pomóc w zdiagnozowaniu obecnego problemu.

W tym momencie technik zrozumie na czym polega problem zgłoszony przez klienta, więc powinien zweryfikować problem w pojeździe. W celu zweryfikowania zgłaszanego przez klienta problemu, technik powinien zapoznać się z opisem standardowego działania układu oraz sprawdzić niezbędne informacje w instrukcji obsługi lub właściwej instrukcji serwisowej. Sprawdzić widoczne elementy składowe systemu pod kątem uszkodzeń lub warunków, które mogą być powodem zgłoszenia problemu. Przeprowadzić dogłębne sprawdzenie wzrokowe. Poszukać niezwykłych dźwięków lub zapachów.

Zatem stan opisany przez klienta jest zjawiskiem normalnym. Jeśli technik stwierdzi, że pojazd działa normalnie, należy porównać z innym podobny pojazdem, który działa normalnie, w takich samych warunkach, jakie opisał klient. Jeśli na tym polega problem, należy wytłumaczyć klientowi uzyskane wnioski i działanie systemu. Jeśli klient nie jest usatysfakcjonowany, należy przygotować Roboczy raport produktu.

2. PRZESZUKIWANIE BIULETYNU--Poprzez wyszukanie powiązanego biuletynu, dokumentów czynności wywoławczych/praktycznych i informacji wstępnych, procedury dla znanego problemu praktycznego można rozwiązać problem zgłoszony klienta przy przeprowadzeniu diagnostyce w mniejszym zakresie lub bez potrzeby jej wykonywania, co skróci technikowi czas diagnostyki.
3. ZGŁOSZENIA MECHANICZNE--Ten krok ma na celu skierowanie technika bezpośrednio do listy procedur diagnostycznych objawów. Technik powinien sprawdzić, czy objawy powstające w układzie są natury mechanicznej i nie są powiązane z układem elektrycznym, p. niektóre przykłady poniżej. Jeśli technik stwierdzi, że problem może być powiązany z układem elektrycznym, powinien przeprowadzić diagnostyczną kontrolę systemową w celu zweryfikowania funkcji elektrycznych pojazdu. Jeśli technik stwierdzi, że problem jest wyłącznie powiązany z układem mechanicznym, podano łącze do Objawy - Pojazd w celu wybrania procedury diagnostycznej objawu odpowiedniej dla problemu zgłoszonego przez klienta.

Przykłady:

•	Szumy w hamulcach lub zdiagnozowanie nieregularnego ścierania klocków

•	Diagnostyka nieszczelności

•	Diagnostyka wycieku oleju silnikowego lub przekładniowego

•	Diagnostyka ręcznego sterowania szyby lub zamka drzwi

•	Diagnostyka wibracji pojazdu

•	Diagnostyka hałasu lub wycieku układu wydechu

4. WERYFIKACJA ZAŁĄCZENIA ZASILANIA POJAZDU -- Technik w tym kroku ma ustawić kluczyk w pozycji ON i sprawdzić pojazd pod kątem załączenia zasilania. Technik powinien obserwować pod kątem wskazówek odbierania komunikatów trybu zasilania przez złożone układy pojazdu, takie jak pobudzenie zestawu wskaźników, włączenie radioodbiornika, uaktywnienie dmuchawy układu HVAC, włączenie wycieraczek szyby przedniej itd. z kluczykiem ustawionym w pozycji ON. Ten stan powinien występować rzadko, ponieważ obydwa tryby, główny tryb zasilania i rezerwowy główny tryb zasilania nie powinny działać, jednak jeśli zasilanie nie zostanie załączone do pojazdu, patrz odnośnik do Niezgodność trybu zasilania elektrycznego .
5. KOMUNIKACJA MODUŁU STERUJĄCEGO i KONTROLA DTC--Technik w tym kroku ma zapisać trzy następujące typy danych na Zgłoszeniu naprawy - każdy moduł sterujący, który tester diagnostyczny określił jako nie komunikujący się, każdy kod DTC i każdy zestaw bajtów objawów generowany jak bieżący i historii oraz każdy moduł sterujący, który wygenerował kod DTC.

Jest to uznawane za krok konfiguracji dla pozostałej części diagnostycznej kontroli systemowej. Technik nie powinien wykonywać żadnych czynności poza zapisaniem tych danych podawanych przez tester diagnostyczny na Zgłoszeniu naprawy. Zawiera ono informacje wymagane do przeprowadzenia pozostałej części diagnostycznej kontroli systemowej.

Aby wykonać ten krok, technik powinien użyć funkcji testera diagnostycznego o nazwie Informacje DTC pojazdu znajdującej się w układach sterujących pojazdu. Funkcja ta wygeneruje zapytania do każdego możliwego modułu sterującego w pojeździe, żądając wszystkich kodów DTC. Podczas zapytania o kody DTC tester diagnostyczny dokona próby ustanowienia komunikacji z każdym modułem sterującym. Jeśli tester diagnostyczny może komunikować się z modułem sterującym podczas zapytania o kody DTC, wyświetli komunikat ISTNIEJE i poda liczbę kodów DTC generowanych w module sterującym. Jeżeli tester diagnostyczny nie może komunikować się z modułem sterującym, wyświetli komunikat BRAK KOMUNIKACJI. Ponieważ tester diagnostyczny nie jest w stanie określić, czy podany moduł sterujący powinien znajdować się w pojeździe, czy nie, technik w kolejnym etapie powinien sprawdzić, czy pojazd nie został wyposażony w moduły podane jako NIE KOMUNIKUJĄCE SIĘ.

Jeżeli tester diagnostyczny nie może ustanowić komunikacji ze WSZYSTKIMI modułami sterującymi pojazdu, patrz odnośnik do Odnośniki przyłącza łącza danych . Wadliwy moduł sterujący lub usterka w obwodzie szeregowej transmisji danych może doprowadzić do braku komunikacji ze wszystkimi modułami sterującymi pojazdu. Jeżeli jakikolwiek moduł sterujący komunikuje się w obwodzie szeregowej transmisji danych, kontynuować diagnostyczną kontrolę systemu, ponieważ kolejny etap wykonywanych czynności będzie dotyczył wszystkich określonych nie komunikujących się lub grupą nie komunikujących się modułów sterujących.

Po wykonaniu przez tester diagnostyczny czynności procedury, technik powinien przejrzeć każdy moduł sterujący, który wygenerował kod DTC i udokumentować je na Zgłoszeniu naprawy. Podczas przeglądania kodów DTC technik powinien uważać, czy jakiś kod DTC jest związany z zespołem napędu, a jeśli jest, przejść w testerze diagnostycznym do obszaru Zespół napędu i skorzystać z funkcji Przechwyć informacje. Spowoduje to załadowanie parametru Dane zamrożone/rejestr awarii zapisanego w module sterującym w testerze diagnostycznym w razie utraty danych z modułu sterującego. Przykładowo, jeśli technik wyśle polecenie funkcji Usuń kody DTC w sterowniku układu napędowego, wszystkie informacje diagnostyczne zapisane w sterowniku zostaną skasowane. Obejmuje to wskaźniki Dane zamrożone/rejestr awarii i Stan systemu kontroli/konserwacji, jeśli są one wymagane w regionie serwisowania.

6. WEWNĘTRZNE AWARIE DZIAŁANIA MODUŁU STERUJĄCEGO--Technik powinien przejrzeć kody DTC zapisane w kroku 5 i sprawdzić, czy nie ma generowanych bieżących wewnętrznych awarii działania modułu sterującego. Awaria tego rodzaju może być spowodowana innymi objawami lub kodami DTC wyświetlanymi przez pojazd. Zajmując się tą awarią w pierwszej kolejności technik może rozwiązać inne problemy. W przypadku awarii tego rodzaju technik powinien zawsze postępować według procedury diagnostycznej przed wymianą jakiegokolwiek modułu sterującego. Jeśli technik stwierdzi, że moduł sterujący ma wewnętrzną awarię wydajności, podano łącze do Lista diagnostycznych kodów usterek (DTC) - Pojazd w celu wybrania odpowiedniej procedury diagnostycznej kodu DTC.

Przykłady:

•	B1000 Działanie elektronicznego modułu sterującego

•	B101D Działanie sprzętowe ECU

•	C0550 Działanie elektronicznego modułu sterującego

•	C056D Działanie sprzętowa ECU

•	C0570 Działanie pomocniczego elektronicznego modułu sterującego

•	P0606 Wewnętrzne działanie modułu sterującego

•	P0607 Działanie modułu sterującego

7. WERYFIKACJA KOMUNIKACJI MODUŁU STERUJĄCEGO--Ten krok ma na celu upewnienie się, że moduły sterujące, które się nie komunikują (wskazanie BRAK KOMUNIKACJI), nie znajdują się w pojeździe. Aby stwierdzić, czy pojazd został wyposażony w tę opcję, podano łącze do dokumentu Odnośniki przyłącza łącza danych , w którym wymieniono Regularne opcje produkcyjne (RPO) obok nazw modułów ECU i można je porównać z budową pojazdu. Jeśli technik określi, że sterowanie, które się nie komunikuje (wskazanie BRAK KOMUNIKACJI) znajduje się w pojeździe, powinien przeprowadzić odpowiednią procedurę podaną w dokumencie Odnośniki przyłącza łącza danych .
8. AWARIE KOMUNIKACJI i TRYBU ZASILANIA--W tym kroku technik powinien wyszukać kody DTC komunikacji lub DTC powiązane z modułami sterującymi zasilającymi według trybu napędu, włączanymi komunikacyjnie lub obwodami wzbudzającym. Poniższa tabela zawiera niektóre przykłady kodów DTC, które technik powinien diagnozować przez wykonaniem diagnostycznej kontroli systemowej. Technik powinien przejrzeć listę kodów DTC zapisanych w kroku 4 i sprawdzić, czy nie jest obecny żaden kod DTC tego typu. Jeśli jest, technik jest kierowany do Lista diagnostycznych kodów usterek (DTC) - Pojazd w celu wyboru właściwej procedury diagnostycznej DTC.

Przykłady:

•	U0140 Utrata komunikacji z modułem sterującym nadwozia

•	U0164 Utrata komunikacji z modułem sterującym HVAC

•	U0170 Utrata komunikacji z modułem wykrywania obecności pasażera

•	U0402 Odebrano nieważne dane z modułu sterującego skrzyni biegów

•	U0452 Odebrano nieważne dane z modułu diagnostyczno-czujnikowego pneumatycznego systemu bezpieczeństwa biernego

•	U1814 Obwód zezwolenia transmisji szybkoprzesyłowej układu napędowego

•	B1428 Obwód przekaźnika jazdy/rozruchu mocy przełączany zapłonem

•	B137B Obwód wzbudzający dodatkowego modułu zasilania

•	C0897 Tryb zasilania modułu sterującego

•	P2536 Obwód wyłącznika dodatkowego zapłonu

9. SPRAWDZENIE TRYBU ZASILANIA--W tym kroku sprawdza się główne wejście trybu zasilania odbiera właściwy stan wyjścia zapłonu. Technik powinien użyć głównego wejścia trybu zasilania, będącego kluczykiem wyłącznika zapłonu lub w przypadku pojazdów wyposażonych w system biernego otwierania i uruchomienia pojazdu przyciskiem wyłącznika. Test nie powinien być wykonywany za pomocą pilota kluczyka, przy zapalonej lampce wskaźnikowej MIL sterownik układu napędowego może wyłączyć to wejście. Technik powinien przeprowadzić test przy otwartych drzwiach kierowcy. Zapewnia to nie aktywny tryb szczątkowego zasilanego akcesoriów podczas tego testu, co może spowodować różne odczyty testera diagnostycznego. Technik powinien tylko sprawdzić bieżący parametr Tryb zasilania na liście zawierającej dane trybu zasilania. Jeśli parametr nie pasuje do aktualnego położenia wyłącznika zapłonu, podano łącze do przeprowadzenia procedury diagnostycznej Niezgodność trybu zasilania elektrycznego .
10. SPRAWDZENIE ROZRUCHU i PRACY SILNIKA--Tutaj technik powinien sprawdzić, czy silnik startuje i pracuje. Do zakończenia tego kroku technik powinien użyć głównego wejścia trybu zasilania, którym jest zarówno kluczyk wyłącznika zapłonu lub w przypadku pojazdów wyposażonych w system biernego otwierania i uruchomienia pojazdu przycisk wyłącznika. Test nie powinien być wykonywany za pomocą pilota kluczyka, przy zapalonej lampce wskaźnikowej MIL sterownik układu napędowego może wyłączyć to wejście. Technik powinien wiedzieć w tym punkcie, czy silnik startuje i pracuje bez konieczności faktycznego wykonania tego kroku testu. Prawdopodobnie mógł wystąpić wcześniej jeden z poniższych warunków i ten krok może być pominięty. Technik zaprowadził pojazd na stanowisko serwisowe lub sprawdził to przy w kroku 8 przy parametrze Rozruch i praca. Jeśli technik nie sprawdził jeszcze w jakikolwiek sposób rozruchu silnika we wcześniejszych krokach, powinien wykonać ten krok testu. Bez względu na sposób wykonania tego kroku w razie, gdy rozruch silnika nie nastąpi, podano łącze do Silnik nie obraca się przy rozruchu lub w razie, gdy silnik wystartuje, ale nie będzie działał, podano łącze Silnik obraca się ale nie pracuje dla technika w celu wyboru prawidłowej procedury diagnostycznej do aktualnego zastosowania silnika.
11. PRZEJRZENIE POZOSTAŁYCH DTC--Tutaj technik powinien przejrzeć wszystkie pozostałe kody DTC, które nie zostały rozpatrzone w poprzednich krokach. Technik powinien najpierw sprawdzić, czy nie ma obecnych kodów DTC obwodów napięcia zasilania modułu sterującego, napięcia układu lub 5 V. Moduły sterujące, układy lub części składowe z niedostatecznym lub zerowym napięciem może powodować wystąpienia jednego lub więcej objawów w pojeździe. Problemy z napięciem modułu sterującego mogą być przyczyną awarii podczas programowania. Technik powinien rozwiązać problemy z napięciem przez przystąpieniem do korygowania jakichkolwiek kodów DTC programowania lub konfiguracji. Technik powinien wtedy sprawdzić wszystkie kody DTC programowania i konfiguracji modułu ECU. Poprzez programowanie lub skonfigurowanie modułu sterującego technik powinien naprawić problem zgłoszony przez klienta w nienarzucający się sposób. Pozostałe kody DTC, które są zazwyczaj specyficznymi awariami układów lub części składowych, są diagnozowane jako ostatnie. Mogą one obejmować kody DTC obwodów wyjściowych i wejściowych ECU lub awarii poszczególnych obwodów, które zazwyczaj są przyczynami pojedynczych objawów lub trybów awarii w pojeździe i mogą być naprawione według odpowiedniej procedury diagnostycznej DTC. Ogólnie technik powinien przemyśleć, które kody DTC lub awarie mogą być powodowane przez inne kody DTC i awarie. Wadliwy czujnik może generować kod DTC części, a następnie cały układ może generować kod DTC wskazujący na wadliwe działanie układu. Dzięki naprawie awarię czujnika układ może działać prawidłowo w tym momencie, a kod DTC poziomu układu zostanie przeniesiony do historii. Aby zrozumieć różnice między tymi kodami DTC, należy posłużyć się przykładami z każdej kategorii poniżej. Jeśli kody DTC tego typu są obecne, technik przechodzi do Lista diagnostycznych kodów usterek (DTC) - Pojazd w celu wybrania właściwej procedury diagnostycznej DTC.

11.1.

Kody DTC napięcia

•	B1325 Obwód 1 zasilania urządzenia

•	C0875 Obwód 2 wejścia odniesienia napięcia urządzenia

•	C1001 Obwód napięcia zasilania wskaźników sterujących tempomatu adaptacyjnego

•	P0641 Obwód napięcia referencyjnego 5V

•	P0787 Niskie napięcie obwodu sterującego solenoidu fazy rozrządu zmiany przełożenia w dół

11.2.

Kody DTC programowania, konfiguracji lub działania oprogramowania

•	B3943 Blokada kolumny kierownicy nie wyuczyła się modułu elektronicznego kolumny kierownicy

•	B101E Działanie sprzętowe ECU

•	B1019 Błąd konfiguracji układu

•	C0558 Nie zaprogramowano danych kalibracji

•	P0630 VIN niezaprogramowany lub niezgodny - moduł sterujący układu napędowego (PCM)

11.3.

Kody DTC związane z częściami składowymi

•	B0013 Faza 2 pętli wyzwalania przedniego kierowcy

•	B0163 Obwód czujnika temperatury kabiny pasażerskiej

•	C0045 Obwód czujnika prędkości obrotowej lewego tylnego koła

•	P0565 Obwód wyłącznika tempomatu

•	P0751 Działanie zaworu solenoidu przełączającego (SS) 1-2

11.4.

Kody DTC związane z układem

•	B1010 Niezgodność czujników układu

•	C0176 Błąd termiczny układu

•	C0561 Odłączenie systemu na podstawie zapisanych informacji

•	P1564 Za duże przyspieszenie pojazdu - Tempomat odłączony

•	P1625 Zerowanie systemowe modułu sterujący skrzyni biegów (TCM)

11.5.

Wszystkie pozostałe kody DTC--Technik powinien zdiagnozować i skorygować wszystkie inne pozostałe kody DTC spoza powyższych kategorii.

12. PROBLEMY TESTOWANIA KONTROLI/KONSERWACJI POWIĄZANE Z EMISJĄ--W niektórych regionach wymaga się przejścia przez pojazd pokładowych testów systemowych diagnostyki i testów emisji w celu odnowienia tablic rejestracyjnych lub samej rejestracji pojazdu. Do tego celu służy okno wskazań statusu systemu kontroli/konserwacji pojazdu na testerze diagnostycznym. Korzystając z testera diagnostycznego, technik może sprawdzić status systemu kontroli/konserwacji pojazdu w celu weryfikacji, czy pojazd spełnia kryteria wymagane lokalnymi przepisami. Jeśli jakieś sprawdzenie kontrolne i konserwacyjne jest wymagane w określonym regionie serwisu a problem zgłoszony przez klienta jest związany z niepowodzeniem testu kontroli i konserwacji, podano łącze do Sprawdzenie systemu kontroli/konserwacji , gdzie technik może wybrać odpowiednie sprawdzenia systemu kontroli/konserwacji dla aktualnego zastosowania silnika.
13. DIAGNOSTYKA OBJAWÓW--W tym kroku diagnostyka zakłada, że jedynymi informacjami dostępnymi dla technika do zdiagnozowania problemu zgłoszonego przez klienta są objawy problemu. Nie ma żadnych generowanych kodów bieżących DTC lub ich historii. Do określenia przyczyny źródłowej można wykorzystać komunikat wyświetlacza informacyjnego kierowcy lub wskaźnik systemowy. Technik powinien ocenić objawy i warunki opisane przez klienta i przeprowadzić diagnostykę objawów obszaru problemu zgłoszonego przez klienta. Podano łącze do części Objawy - Pojazd , która zawiera listę wszystkich objawów powiązanych z tą publikacją instrukcji serwisowej.