Spark

Opis i działanie komunikacji łącza danych

Łączność pomiędzy modułami sterującymi jest realizowana poprzez obwód danych szeregowych szybkoprzesyłowej GMLAN, obwód danych szeregowych CAN, oraz obwód danych szeregowych Keyword 2000. Moduły wymagające komunikacji w czasie rzeczywistym są dołączone do sieci szybkoprzesyłowej GMLAN lub sieci CAN. Niektóre moduły sterujące wykorzystują sieć GMLAN/CAN do łączności pomiędzy nimi samymi, natomiast wykorzystują oddzielny obwód danych szeregowych Keyword 2000 tylko do łączności z testerem diagnostycznym. Zobacz listę modułów i magistral z którymi się one łączą.

Zalecenie: Ustawienie kodu diagnostycznego DTC utraty danych szeregowych nie reprezentuje usterki modułu, dla którego ten kod jest ustawiony.

Łącznik łącza danych (DLC) umożliwia komunikowanie się testerowi diagnostycznemu z obwodem danych szeregowych szybkoprzesyłowej GMLAN. Dane szeregowe są nadawane po skrętce dwuprzewodowej, zapewniającej przepustowość do 500 Kb/s. Skrętka dwuprzewodowa jest zakończona rezystorami 120 Ω. Te rezystory są wykorzystywane do zmniejszania zakłóceń na szybkoprzesyłowej magistrali GMLAN w trakcie normalnej eksploatacji pojazdu. Szybkoprzesyłowa GMLAN to magistrala różnicowa. Biegun (+) danych szeregowych szybkoprzesyłowej magistrali GMLAN oraz biegun (-) danych szeregowych szybkoprzesyłowej magistrali GMLAN są wysterowywane do przeciwstawnych ekstremów od poziomu spoczynkowego lub jałowego. Poziom jałowy, który wynosi około 2,5 V, jest uznawany za recesywne dane nadawane i interpretowany jako logiczne 1. Wysterowanie tych linii do poziomów ekstremalnych powoduje dodanie jednego wolta do potencjału (+) przewodu danych szeregowych magistrali szybkoprzesyłowej GMLAN oraz odjęcie jednego wolta od przewodu (-) danych szeregowych magistrali szybkoprzesyłowej GMLAN. Ten stan dominujący jest interpretowany jako logiczne 0. Zarządzanie siecią GMLAN obsługuje selektywne uruchamianie i opiera się na sieciach wirtualnych. Sieć wirtualna to zbiór sygnałów uruchamianych w odpowiedzi na zdarzenie w pojeździe. Uruchomienie sieci wirtualnej oznacza, że zażądano szczególnego aspektu funkcjonalności pojazdu. Sieć wirtualna jest obsługiwana przez urządzenia wirtualne, które stanowią zbiór sygnałów przynależnych do pojedynczego urządzenia fizycznego. Tak więc dowolne urządzenie fizyczne może posiadać jedną lub większą ilość urządzeń wirtualnych. Nadzorowanie sygnału jest procesem określania czy oczekiwany sygnał jest odbierany, czy też nie. Częściowa odporność na uszkodzenia to zdolność do zastępowania sygnału wartością domyślną lub algorytmem domyślnym w razie braku ważnego sygnału. Niektóre komunikaty są również interpretowane jako bicie serca (taktowanie) urządzenia wirtualnego. Jeżeli taki sygnał zostanie utracony, to aplikacja ustawi kod braku komunikacji wobec odnośnego urządzenia wirtualnego.

Linia danych szeregowych sieci obszarowej sterownika (CAN) nie łączy się z testerem diagnostycznym poprzez złącze łącza danych (DLC). Linia danych szeregowych CAN to szybkoprzesyłowa magistrala danych szeregowych wykorzystywana do przekazywania informacji pomiędzy modułem sterującym silnika (ECM) a modułem sterującym skrzyni biegów (TCM). Typowe szybkości transmisji danych muszą być wystarczająco duże, aby utrzymać wymaganą reakcję w czasie rzeczywistym.

Schemat adresowania zastosowany w sieci CAN zakłada przypisywanie etykiety każdemu komunikatowi — każdy komunikat otrzymuje unikatowy identyfikator. Identyfikator klasyfikuje zawartość komunikatu. Każdy moduł przetwarza tylko te komunikaty, których identyfikatory są zapisane na liście akceptowanych identyfikatorów modułu. W ten sposób w sieci CAN następuje filtrowanie komunikatów.

Identyfikator wskazuje zawartość danych i priorytet wysyłanego komunikatu. Każdy moduł może rozpocząć przesyłanie najważniejszych danych, gdy tylko magistrala nie jest zajęta. Jeśli jednocześnie przesyłanie rozpocznie więcej niż jeden moduł, jako pierwszy dostęp uzyskuje komunikat o najwyższym priorytecie. Moduł reaguje na niepowodzenie uzyskania dostępu przez automatyczne przełączenie się w tryb odbioru, po czym moduł ponawia próbę nadawania gdy tylko nastąpi zwolnienie magistrali.

Protokoły Keyword wykorzystują jednoprzewodową dwukierunkową linię danych pomiędzy tym modułem, a testerem diagnostycznym. Struktura komunikatu jest oparta na schemacie żądania i odpowiedzi. Keyword 2000 jest wykorzystywany tylko dla celów diagnostycznych testera diagnostycznego. Te moduły nie wymieniają danych w tych instalacjach.

Łącznik łącza danych (DLC) to znormalizowany łącznik 16-wnękowy. Budowa i umiejscowienie łącznika podyktowane są normą ogólnoprzemysłową, i muszą zapewnić następujące cechy:

Tester diagnostyczny komunikuje się poprzez różne magistrale na pojeździe Gdy na pojeździe jest zainstalowany tester diagnostyczny, to będzie próbował się komunikować z każdym modułem który może się opcjonalnie znajdować w pojeździe. Jeżeli jakaś opcja nie jest zainstalowana w pojeździe, to tester diagnostyczny wyświetli komunikat braku komunikacji dla modułu sterującego tej opcji. Aby zapobiec nietrafnym diagnozom braku komunikacji z konkretnym modułem, zobacz Odnośniki przyłącza łącza danych odnośnie do listy modułów, magistral z którym się one komunikują, oraz kodów RPO dla konkretnego modułu.