Orlando

Instrukcje procedur diagnostycznych

Poniżej zamieszczono przegląd instrukcji dla wszystkich 16 kategorii, które mogą wystąpić w procedurze diagnostycznej

Tutaj znajduje się łącze do Diagnostyczna kontrola systemowa - Pojazd . Ta procedura powinna zostać wykonana przed wykonaniem innych procedur diagnostycznych, ponieważ zapobiega błędnym diagnozom podczas diagnostyki zależnych układów.

Tutaj znajduje się łącze do Diagnostyka oparta na strategii . To zapewnia wgląd w sposób, w jaki technik powinien przeprowadzić diagnostykę pojazdu.

Tutaj znajduje się łącze do Instrukcje procedur diagnostycznych . Te informacje są przeglądem instrukcji dla wszystkich 16 kategorii, które mogą wystąpić w procedurze diagnostycznej

Opisuje, które kody DTC są diagnozowane w tej procedurze. Numer kodu DTC z Opisem objawów, jeśli występuje, i oznaczenie są opisane.

Tabela Fault Information (Informacje o awariach) wskazuje każdy obwód, który stanowi podukład elektryczny oraz powiązane awarie obwodu. Kody DTC i objawy są pokazywane w tabeli dla wszystkich trybów awarii obwodów. Ta informacja może zostać użyta do diagnostyki zakłóceń elektrycznych lub jako szybka wizualna pomoc pokazująca sposób powiązania poszczególnych objawów i kodów DTC w diagnostyce podsystemów.

Mimo, iż wszystkie kody DTC i objawy znajdują się w tabeli, nie znaczy to, że wszystkie będą diagnozowane w tej samej procedurze.

Przykładowa tabela z procedury temperatury cieczy chłodzącej silnika (ECT):

Tabela Typowych danych z testera diagnostycznego identyfikuje parametry danych z testera diagnostycznego i ich wartość względem potencjalnych zakłóceń obwodu.

Przykładowa tabela z procedury ECT:

Opis obwodu/układu identyfikuje sposób normalnego działania obwodu/układu.

Warunki generowania kodu DTC opisują warunki, które muszą wystąpić, aby można było wykonać diagnostykę.

Warunki ustawiania kodu DTC opisują warunek lub warunki, które muszą wystąpić, aby diagnostyka nie została wykonana i kiedy ustawić kod DTC.

Działania podejmowane podczas ustawiania kodu DTC opisują domyślne czynności, podjęte podczas ustawiania DTC przez moduł sterujący.

Warunki kasowania kodu DTC opisują warunki, które muszą zostać spełnione, aby można było skasować kod DTC.

Pomoc diagnostyczna to sugestie i wskazówki objaśniające inne metody diagnostyki objawu. Zapewniają również szczegółowe informacje o systemie, wspierające technika w wyszukaniu i naprawie objawu.

Informacje referencyjne zawierają łączniki do dodatkowych informacji odnoszących się do procedury diagnostycznej.

Na przykład:

Format diagnostyczny nie wymusza wykonania przez technika żadnej z 3 kategorii diagnostycznych (weryfikacja obwodu/układu, sprawdzanie obwodu/układu i sprawdzanie części składowych). Jednak wykonanie na początku weryfikacji obwodu/układu pomaga w określeniu obecnego stanu pojazdu. Przy niektórych kategoriach diagnostycznych może być podane, że przy sprawdzaniu zależności należy najpierw wykonać inną kategorię diagnostyczną.

Ta kategoria ułatwia technikowi wybór innych procedur diagnostycznych, które powinny zostać wykonane na początku; na przykład dla kodu DTC z wyższym priorytetem.

Weryfikacja obwodu/układu jest procedurą nieingerencyjną, która sprawdza, czy układ lub jego część składowa działa prawidłowo. Podczas procesu weryfikacji pojazd pozostaje nietknięty i jest sprawdzany kompleksowo. Ta weryfikacja służy technikowi do określenia, czy objaw występuje stale czy jest przejściowy. Jeśli objaw zostanie określony jako przejściowy, technik może użyć odniesienia do Odnośników do informacji elektrycznych: dodatkowe informacje o testach zawiera Sprawdzanie stanów występujących okresowo oraz słabych połączeń .

Technik powinien być w stanie określić, czy usterka występuje na obwodzie wejścia - sygnału czy na obwodzie wyjścia - sterowania, tam gdzie występuje. Na podstawie wyników weryfikacji technik zdecyduje, czy system działa prawidłowo, czy też jest niezbędna dalsza diagnostyka w zakresie Sprawdzania obwodu/układu i/lub Sprawdzania części składowych.

W celu ułatwienia technikowi określenia wspólnej części, stosowany jest kod części składowej. Kody te nie są tłumaczone, zawsze więc będą takie same, pomimo że mogą istnieć niewielkie rozbieżności co do nazwy części. Po przypisaniu do unikalnej nazwy części, kody elementów zawsze będą takie same i znajdować się będą na schematach i na kategoriach procedur diagnostycznych Weryfikacja obwodu/układu, Testy obwodu/układu oraz sprawdzenie części składowych.

Kody części składowych

Kody części składowych używane w schematach będą miały ten sam kod podstawowy, z rozszerzeniem określającym umiejscowienie lub ilość. Na przykład czujniki prędkości obrotowej koła układu ABS określane są na schemacie kodem podstawowym (B5) i rozszerzeniem określającym umiejscowienie (LF, RF, LR i RR), jak pokazano poniżej:

B5 jest kodem podstawowym czujnika prędkości obrotowej koła, zaś LF, RF, LR i RR wskazują na miejsce w pojeździe.

W procedurach diagnostycznych w odniesieniu do czujnika prędkości obrotowej koła stosowany będzie kod podstawowy (B5), może natomiast być albo nie być stosowane rozszerzenie określające miejsce w pojeździe (LF, RF, LR i RR). Przykład: Przy wyłączonym zapłonie odłączyć przyłącze wiązki przewodów na odpowiednim czujniku prędkości obrotowej koła B5. Służy to temu, aby procedura diagnostyczna mogła być wspólna dla wszystkich czterech czujników prędkości obrotowej koła, bez uwzględnienia umiejscowienia ani ilości części.

W miejscach, w których w procedurze używa się określenia "właściwy", do technika należy określenie, która część składowa jest diagnozowana według objawu podanego w zleceniu naprawy (nie działa blokada drzwi kierowcy) lub według opisu kodu DTC (DTC C0585 04: Przerwa obwodu lewego tylnego elementu nastawczego).

Format diagnostyczny nie wymusza wykonania przez technika żadnej z 3 kategorii diagnostycznych (weryfikacja obwodu/układu, sprawdzanie obwodu/układu i sprawdzanie części składowych). Niemniej jednak rozpoczęcie od weryfikacji obwodu/układu pomaga w określeniu obecnego stanu pojazdu. Przy niektórych kategoriach diagnostycznych może być podane, że przy sprawdzaniu zależności należy najpierw wykonać inną kategorię diagnostyczną.

Sprawdzanie obwodu/układu jest badaniem sekwencyjnym, krok po kroku, z przepływem pozytywnym, które umożliwia technikowi wykonanie każdego kroku sprawdzania, aż do wykrycia usterki. Po uzyskaniu wyniku w danym punkcie testu, wykonywana jest następna w kolejności czynność (wskazana strzałką w dół). Jeśli w danym punkcie testu NIE udało się uzyskać wymaganych wyników, prawa strzałka odnośnika do naprawy ⇒ pod testem zakończonym z wynikiem negatywnym wskaże, jakie działania należy następnie podjąć.

Działania ingerencyjne są podejmowane w celu zlokalizowania usterki. Przyłącza wiązek przewodów układu są odłączane od modułu lub części składowej w celu sprawdzenia działania pojedynczego obwodu. Modułu lub części składowej można również użyć, aby wspomóc weryfikację działania obwodu. W przypadku negatywnego wyniku testu, etapy naprawy (⇒) wskazywać będą, jakie nieprawidłowości obwodu należy sprawdzić, np. zwarcie do napięcia, zwarcie do masy lub przerwa obwodu/wysoka rezystancja.

Przy sprawdzaniu awarii pojedynczego obwodu technik jest zobowiązany do włączenia kontroli zacisków, tj. powierzchni styków i siły zacisków zarówno na wiązce przewodów, jak i na komponencie/module. Dodatkowo technik może skorzystać z łączy w odnośnikach do informacji elektrycznych: dodatkowe informacje w Sprawdzanie stanów występujących okresowo oraz słabych połączeń lub Sprawdzanie obwodu .

Moduły sterujące i części składowe również zostaną zdiagnozowane podczas tych czynności sprawdzających. Przed wymianą należy zawsze wykonać ponowny test modułu sterującego lub części składowej. Na przykład, przed wymianą modułów lub części składowych należy podłączyć z powrotem wszystkie części składowe i moduły i ponownie zbadać układ, aby określić, czy objaw nadal występuje.

Format diagnostyczny nie wymusza wykonania przez technika żadnej z 3 kategorii diagnostycznych (weryfikacja obwodu/układu, sprawdzanie obwodu/układu i sprawdzanie części składowych). Niemniej jednak rozpoczęcie od weryfikacji obwodu/układu pomaga w określeniu obecnego stanu pojazdu. Przy niektórych kategoriach diagnostycznych może być podane, że przy sprawdzaniu zależności należy najpierw wykonać inną kategorię diagnostyczną.

Sprawdzanie części składowych obejmuje testy statyczne i/lub dynamiczne części składowych. Te testy służą do określenia, czy część składowa działa prawidłowo, aby uniknąć niepotrzebnej wymiany.

Ta kategoria nie obejmuje sprawdzania modułów. W większości przypadków moduł służy do sprawdzania obwodów wiązek przewodów w kategorii Sprawdzania obwodu/układu, a ponowny test modułu zawsze powinien zostać wykonany przed wymianą.

Instrukcje napraw zawierają łącze do Weryfikacja diagnostyczna naprawy . To łącze objaśnia, jak sprawdzić, czy pojazd został naprawiony.

Są tu umieszczone wszystkie łącza do procedur naprawy lub wymiany.

Weryfikacja naprawy objaśnia, jak sprawdzić, czy pojazd został naprawiony, gdy potrzebne są dodatkowe informacje oprócz tych zawartych w Weryfikacji naprawy diagnostycznej.